
Świeżo upieczeni rodzice starają się jak najlepiej zadbać o swojego maluszka. Na początku ich nowej wspólnej drogi pojawia się mnóstwo wątpliwości. Jedno z najczęściej zadawanych pytań, zwłaszcza przez młode mamy, dotyczy zagadnienia: jakie mleko podać mojemu dziecku?
Wbrew pozorom odpowiedź nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać. A to niezwykle istotna kwestia -zwłaszcza - że produkt ten stanowi podstawę diety niemowlęcia. Również w trakcie dalszego rozwoju malca nie powinno go zabraknąć w jego jadłospisie. Podstawowymi czynnikami decydującymi o tym, jakie mleko należy podać dziecku są: wiek, stan zdrowia, preferencje rodziców. Zaleca się, aby niemowlęta do 12 miesiąca życia karmić mlekiem matki. Posiada ono bowiem optymalny skład niezbędny do prawidłowego rozwoju dziecka, zgłębia więź między maleństwem a matką, wzmacnia odporność jego organizmu. Jest ono jedynym pokarmem swoistym gatunkowo zaopatrującym niemowlę we wszystkie potrzebne składniki.
Niestety czasem zdarza się tak, że dziecko nie może być karmione w sposób naturalny. Jeśli ilość pokarmu zmniejsza się i jest niewystarczająca,
należy dokarmić malucha właściwym dla jego wieku mlekiem modyfikowanym. Podaje się je również dzieciom zdrowym, u których w rodzinie wykryto alergię na białka mleka krowiego. Zaspokaja ono zapotrzebowanie malucha na tłuszcze i inne, niezbędne składniki pokarmowe, wspomaga układ trawienny i odpornościowy, korzystnie wpływa na rozwój mózgu.
Możemy wyróżnić dwa jego rodzaje: mleko początkowe - odpowiednie dla dzieci w pierwszych dniach i tygodniach życia oraz mleko następne - przeznaczone dla niemowląt po czwartym miesiącu życia, np.: Bebiko, Laktowit, Bebilon, Aptamil, Humana, Nan i inne. W przypadku leczenia alergii, świetne rozwiązanie stanowi również mleko sojowe. Nie zawiera ono nawet najmniejszych śladów białka krowiego, które zastąpione zostaje białkiem sojowym, np.: Alsoy, Bebiko sojowe, Bebiko sojowe 2R, Bebilon sojowy 1, Bebilon sojowy 2, Humana SL, Isomil, Prosobee 1, Prosobee. Jeśli u dziecka wykryto skazę białkową, można stosować: Bebilon, Pepti 2, Nutramigen, Bebilon amino. To preparaty, w których cząsteczki białka zostały podzielone na tak małe fragmenty, że są niemal całkowicie pozbawione właściwości alergizujących. Niestety pogarsza się przez to zapach i smak mleka. W bardzo ciężkich postaciach alergii podaje się mieszankę elementarną (wydawaną wyłącznie na receptę), w której źródłem białka są wolne aminokwasy lub bardzo krótkie peptydy. Pamiętaj, że decyzję o doborze odpowiedniego mleka należy podjąć wspólnie z lekarzem!
W pierwszym półroczu życia dziecka zapotrzebowanie na wapń wynosi 400 mg, starsze niemowlęta potrzebują 600 mg, dwu i
trzylatki od 800 mg do 1000 mg. Oczywiście, jeśli maluch przybiera prawidłowo na wadze, właściwie się rozwija, a lekarz nie stwierdził uchybień w jego diecie pomimo, iż nie wypija tyle mleka, ile podano w schemacie żywienia,
nie jest narażony na niedobory.
Dzieci roczne i dwuletnie nabierają większej ochoty do kosztowania nowych, niedostępnych dla nich dotąd potraw. Często mają w diecie za mało mleka. Warto wówczas zadbać o urozmaicony jadłospis, w którym nie zabraknie efektownie podanych produktów mlecznych - jogurtów, serów, kefirów. Dietę świetnie uzupełnia także witamina D. Reguluje ona stężenie wapnia we krwi, odpowiadającego za budowę kości i zębów. Zanim jednak zdecydujesz się na jej podanie, koniecznie skonsultuj Swoje zamierzenia z lekarzem. Pomoże Ci ustalić prawidłową dla malucha dawkę. Starszym dzieciom możemy podawać mleko pasteryzowane.
Nie zaleca się karmienia mlekiem krowim niemowląt i małych dzieci. Ma ono niewłaściwy dla
nich skład (chodzi tutaj przede wszystkim o nieodpowiednią zawartość białek, tłuszczy oraz żelaza). Według jednych źródeł, wprowadzenie go do diety malca może być przyczyną krwawienia jelitowego. Wedle innych, zwiększa ryzyko nadciśnienia tętniczego i otyłości w wieku późniejszym. Modyfikacja polega na zamianie tłuszczu zwierzęcego na roślinny i dostosowaniu zawartości minerałów i witamin do potrzeb malucha.
Pamiętaj, że żywienie dziecka to nie tylko konieczność dostarczenia mu prawidłowej ilości substancji budulcowych i energetycznych, ale również dostosowanie rodzaju pożywienia do dojrzałości jego organizmu.